środa, 27 lutego 2013

Bibliografia - JÓZEF CZECHOWICZ

Bibliografia - tomiki poezji wydane za życia poety: 


Kamień, (Lublin, 1927),
Dzień jak codzień (Warszawa, 1930),
Ballada z tamtej strony (Warszawa, 1932),
Stare Kamienie (Lublin, 1934)
W błyskawicy (Warszawa, 1934)
Nic więcej (Warszawa, 1936)
Arkusz poetycki (Warszawa, 1938)
Nuta człowiecza (Warszawa, 1939)

Bibliografia - zbiory, które ukazały się po jego śmierci:

Dni chłopca (opr. Dariusz Pachocki), wyd. KUL 2009;
Fraszki ,wyd. Lubelskie 1962, 1976;
Kołysanki i inne wiersze (opr. Zbigniew Dmitroca), wyd. Świat Książki 2005;
Koń rydzy, utwory prozą, wyd. Lubelskie 1990;
Legendy lubelskie, wyd. Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN";
Listy (opr. Zbigniew Kłak), wyd. Lubelskie 1977; wyd. UMSC 2011;
Poezje (opr. Bohdan Zadura). wyd. Lubelskie 1982;
Poezje wybrane (opr. Jan Śpiewak, Jan Witan), wyd. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1968;
Poezje zebrane (opr. Aleksander Madyda), wyd. "Algo" 1997;
Prowincja noc, wyd. Lubelskie 1975;
Proza (red. Tadeusz Kłak), wyd. UMCS 2005;
Szkice literackie (red. Tadeusz Kłak), wyd. UMCS 2011;
Utwory dramatyczne (red. Tadeusz Kłak), wyd. UMCS 1975;
Utwory dramatyczne (red. Joanna Nowakowska, Jarosław Cymerman), wyd. UMCS 2011;
Westchnienie, wyd. Interart 1994;
Wiersze (opr. Czesław Miłosz), wyd. PIW 1997;
Wiersze (opr. Stanisław Piętak, Seweryn Pollak, Jan Śpiewak, Czesław Janczarski), wyd. Lubelskie 1963;
Wiersze i poematy (opr. Józef Franciszek Fert), wyd. UMCS 2012;
Wiersze liryczne: w układzie własnym poety (opr. Tadeusz Kłak), wyd. Biblioteka Śląska 2004;
Wiersze wybrane (opr. Seweryn Pollak, Jan Śpiewak), wyd. Czytelnik 1955;
Wiersze wybrane (opr. Tadeusz Kłak), wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1986;
Wiersze wybrane (opr. Tadeusz Różewicz), wyd. PIW 1967, 1979;
Wspomnienie o Norwidzie; Dom Św. Kazimierza (opr. Tadeusz Kłak), wyd. Biblioteka Śląska 2004;
Wybór poezji (opr. Tadeusz Kłak), wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1970, 1985;
Wybór wierszy (opr. Józef Zięba), wyd. Lubelskie 1974;
Wyobraźnia stwarzająca: szkice literackie (opr. Tadeusz Kłak), wyd. Lubelskie 1972;


Wybór wierszy w internecie:

http://literat.ug.edu.pl/czchwcz/index.htm 
http://czechowicz.klp.pl/ser-697.html
http://www.poezjaa.info/index.php?p=2&a=18

Biografie Jubilatów - JÓZEF CZECHOWICZ

Drugim marcowym Jubilatem jest znany polski poeta Dwudziestolecia Międzywojennego

Józef Czechowicz


Urodził się 15 marca 1903 roku w Lublinie. Ojciec - Paweł Czechowicz, borykający się z chorobą psychiczną, zmarł w 1912 roku. Od tej pory młodego Józefa wraz z dwojgiem rodzeństwa, Katarzyną i Stanisławem wychowywała matka - Małgorzata z Sułków Czechowicz, praczka. Rodzina wiodła ubogie życie.

W 1921 roku Czechowicz zdał maturę Seminarium Nauczycielstwa Mskiego i zostaje nauczycielem. Póxniej otrzymuje także wykształcenie uprawniające go do pracy w szkołach specjalnych. Ani zawód, ani miejscowości, w których uczył, nie nastrajały go pozytywnie. Wręcz przeciwnie - Czechowicz pogrążał się w smutku, nudzie i samotności. Wraz z kilkoma kolegami redagował czasopismo "Reflektor", gdzie ukazywały się jego pierwsze opowiadania i wiersze, "Kurier Lubelski", a także czasopisma dla dzieci: "Płomyk"oraz Płomyczek". Wraz z innymi pisarzami i poetami lubelskimi założył cyganerię lubelską. Zrezygnował z prowadzenia czasomism i życia publicznego po tym, jak osarżono go o niestosowne prowadzenie się i homoseksualizm. Czechowicz został zepchnięty na margines życia społecznego. 

W 1933 roku Czechowicz przeniósł się do Warszawy. Mając na swoim koncie trzy tomiki wierszy ("Kamień", "Dzień jak codzień", "Ballada z tamtej strony"), wspierał młodych kolegów "po fachu" duchowo oraz finansowo. Był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Przyjaźnił się między innymi z Czesławem Miłoszem. 

Jego twórczość dzieli się na dwa okresy: Lubelski, nawiązujący do stylistyki Młodej Polski i Skamandrytów; po przeniesieniu się do Warszawy rozpoczyna okres futuro-kubistyczny. Nurt ten przerwany został przez wybuch II wojny światowej, podczas której Józef Czechowicz powrócił do Lublina, by 9 września zginąć pod gruzami jednej z kamienic. 

Pomimo młodego wieku i tragicznej śmierci poeta pozostawił kilka tomików wierszy, zaznaczył się jako twórca inny, kontrowersyjny, zamknięty w sobie. Jego poezja rozpoznawana jest i podziwiana po dzień dzisiejszy.


wtorek, 26 lutego 2013

UWAGA! Zmiana na liście marcowych Jubilatów

Z wielkim smutkiem muszę dokonać zmiany na liście Jubilatów marca 2013 roku. Otóż po wnikliwych poszukiwaniach i chęci spisania biografii autora okazało się, że Gabriel Garcia Marquez urodził się 6 marca 1927 roku (nie jak wcześniej podawałam 1928 roku). W zawiązku z tym nie obchodzi on w tym roku okrągłych 85 urodzin, lecz jest już o rok starszy. Tym samym, zgodnie z regulaminem i zasadami zabawy, nie kwalifikuje się na listę naszych Jubilatów... Wielka szkoda, trzeba będzie poczekać jeszcze cztery lata, by móc świętować Jubileusz tego wielkiego kolumbijskiego pisarza.

Bardzo przepraszam te osoby, które wprowadziłam w błąd (sama wypożyczyłam już jedną z jego książek). Lista marcowych Jubilatów jest jednak na tyle długa i interesująca, że na pewno znajdziecie tam coś dla siebie :)

A lista kwietniowych Jubilatów zapowiada się równie ciekawie. Zdradzę tylko, że przyszły miesiąc stoi pod znakiem fantastyki i SF :) ale nie tylko... 

poniedziałek, 25 lutego 2013

Bibliografia - TEODOR PARNICKI

Bibliografia - (w nawiasie rok i miejsce powstania). Obok informacja o możliwych do osiągnięcia wydaniach, nie wszystkich zapewne.

1. Trzy minuty po trzeciej (1929-1931, Lwów) powieść sensacyjna. Wyd. "Lwowski Kurier Poranny
2. Hrabia Julian i król Roderyk (1934, Lwów). Wyd. Poznańskie 1976
3. Opowiadania (1934-1939, Lwów). Instytut wydawniczy PAX, 1958
4. Aecjusz Ostatni Rzymianin (1936, Lwów).  Instytut wydawniczy PAX, 1977
5. Szkice literackie (1933-1939, Lwów).  Instytut wydawniczy PAX, 1978
6. Srebrne Orły (1943, Jerozolima).  Instytut wydawniczy PAX, 1956, 1957, 1985; wyd. Czytelnik 1967
7.Koniec Zgody Narodów: powieść w roku 169 przed narodzeniem Chrystusa (1955, Meksyk). 
8. Słowo i ciało. Powieść z lat 201-203 (1958, Meksyk).  Instytut wydawniczy PAX, 1959, 1974
9. Twarz Księżyca- Tom 1 (1960, Meksyk).  Instytut wydawniczy PAX, 1961
10. Nowa Baśń 1 – Robotnicy wezwani o jedenastej (1961, Meksyk). Wyd. PIW 1972
11.Twarz Księżyca Tom 2 (1961, Meksyk).  Instytut wydawniczy PAX, 1961
12. Nowa Baśń 2 – Czas siania czas zbierania (1962, Meksyk). Wyd. PIW 1963
13. Tylko Beatrycze (1962, Meksyk).  Instytut wydawniczy PAX, 1962, 1964, 1973; wyd. Czytelnik 1977
14. Nowa Baśń 3 – Labirynt (1963, Meksyk). wyd. PIW 1964
15. I u możnych dziwny... Powieść z wieku XVII (1964, Meksyk) Instytut wydawniczy PAX, 1965
16. Nowa Baśń 4 – Gliniane Dzbany (1965, Meksyk). Wyd. PIW 1966
17. Koła na piasku. Powieść z roku 160 przed narodzeniem Chrystusa (1965, Meksyk).  Instytut wydawniczy PAX, 1966
18. Śmierć Aecjusza (1966, Meksyk).  Instytut wydawniczy PAX, 1966, 1978
19. Nowa Baśń 5 – Wylęgarnie dziwów (1967, Meksyk). Wyd. PIW 1968
20. Twarz Księżyca Tom 3 (1967, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1967
21. Zabij Kleopatrę (1968, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1968, 1986
22. Inne życie Kleopatry (1968, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1969
23. Tożsamość (1968, Warszawa). Wyd. Czytelnik 1970
24. Nowa Baśń 6 – Palec Zagrożenia (1970, Warszawa). Wyd. PIW 1970
25. Muza dalekich podróży (1970, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1970; wyd. PIW 1972
26. Staliśmy jak dwa sny (1972, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1973
27. Rodowód literacki (1973, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1974
28. Przeobrażenie (1973, Warszawa). Wyd. Czytelnik, 1973
29. Historia w literaturę przekuwana (1973, Warszawa). Wyd. Czytelnik, 1980
30. Sam wyjdę bezbronny (1975, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1976, 1985
31. Sekret trzeciego Izajasza (1980, Warszawa). Wyd. Czytelnik,  1984
32. Dary z Kordoby (1981, Warszawa). Wyd. Poznańskie, 1981
33. Rozdwojony w sobie (1981, Warszawa).  Instytut wydawniczy PAX, 1983
34. Kordoba z darów (1986, Warszawa). Wyd. Poznańskie 1988
35. Opowieść o trzech Metysach (wydanie pośmiertne 1994, Warszawa). Wyd. Noir sur Blanc 1992-1994
36. Ostatnia powieść (wydane pośmiertnie 2003, Warszawa). Wyd. Noir sur Blanc, 2003
37. Dzienniki z lat osiemdziesiątych (wydanie pośmiertne 2008, Kraków). wyd. Literackie 2008

Biografie Jubilatów - TEODOR PARNICKI

Kochani!

Rozpoczynamy cykl "Biografie Jubilatów". Ma on na celu przybliżenie sylwetek znanych pisarzy i poetów, których jubileusze będziemy obchodzić w danym miesiącu. Marcowe jubileusze rozpoczniemy od TEODORA PARNICKIEGO. Bardzo zaciekawiła mnie jego biografia. Przejrzałam kilka artykułów internetowych na jego temat i stworzyłam biografię autora:


Teodor Parnicki

Pisarz, urodził się 5 marca 1908 roku w Berlinie. Syn Polaków, inżyniera Bronisława Parnickiego i Augustyny z Piekarskich, którzy poznali się w Kijowie. Po wydaleniu za działalność polityczną z Rosji rodzina zamieszkała w Berlinie, choć w niedługim czasie powróciła do Moskwy, by po zakończeniu I wojny światowej, jako obywatele niemieccy, wrócić przymusowo do Ufy. Matka Teodora zmarła w 1918 roku, wtedy to młody 10letni Teodor porzucił dom rodzinny (po powtórnym ożenku ojca) i udał się do Rosji. Przebywał między innymi w Omsku, gdzie służył w Korpusie Kadetów oraz Władywostoku, dokąd z owego korpusu uciekł. Po ucieczce udał się do rodziny do Charbina, gdzie poznał licznych Polaków i zaczął uczęszczać do polskiego gimnazjum. 

7 lat później, po śmierci ojca, Teodor wyjechał do Polski, gdzie podjął studia polonistyczne, orientalistyczne i anglistyczne na Uniwersytecie we Lwowie. Tu spotkał jednego ze swych mistrzów - historyka i teoretyka literatury Juliusza Kleinerta. I tu zaczęłą się jego przygoda z pisaniem. Pierwsze próby Parnicki podjął na przełomie lat 20tych i 30tych. Debiutował rozprawką Henryk Sienkiewicz a Aleksander Dumas (ojciec) wydaną na łamach "Tygodnika Polskiego" (1928), zaś swą pierwszą powieść (w odcinkach) zatytułowaną Trzy minuty po trzeciej opublikował na łamach gazety "Lwowski Kurier Poranny" w latach 1929-1931.

Pierwszą ważną pracą Parnickiego okazał wydany w 1937 roku Aecjusz ostatni Rzymianin, który zainicjował pisarstwo oparte na historii. Od tego momentu najważniejsze dla pisarza stało się odnowienie powieści historycznej jako gatunku literackiego w Polsce. Aecjusz... został dostrzeżony i umożliwił Parnickiemu wyjazd do Grecji, Konstantynopola i Włoch, gdzie wszczepił w sobie miłość do kultury śródziemnomorskiej. Wrócił do Polski tuż przed wybuchem II wojny światowej. Aresztowany we Lwowie w 1940 roku i wywieziony wgłąb Rosji podjął pracę w ambasadzie polskiej w Kujbyszewie, skąd wydostał się w 1942 roku wraz z armią generała Andersa i przez kilka lat przebywał w Jerozolimie, na Uniwersytecie Hebrajskim. Tam powstały Srebrne Orły (1944) opisujące losy Bolesława Chrobrego. Przez ostatnie dwa lata wojny Parnicki przebywał w Meksyku, tam też osiadł na stałe. Mógł w spokoju zająć się twórczością, choć brakowało mu kontaktu z polskimi czytelnikami i polskim językiem. Tam powstały m.in. Słowo i ciało, Koniec "Zgody Narodów" czy Labirynt oparty na historii i mitologii Meksyku. 

Jego twórczość łączyła w sobie tradycyjną powieść historyczną z narracją psychologiczną. Polegała ona na wprowadzenia bohatera oraz czytelnika w proces tworzenia się motywów, wyjaśniania tajemnic, a także badaniu tego, czym jest proces historyczny. Pisarz wykorzystywał w swych dziełach zarówno historię europejską jak i południowoamerykańską. W latach 60tych Parnicki dodał do swej twórczość baśniowość połączoną z mitami. W tym czasie powstaje między innymi pierwszy tom Nowej Baśni. Jego proza wymaga od czytelnika dużej ilości intelektu, wiedzy i wyobraźni. Autor wplata w swe dzieła liczne cytaty, przysłowia i sentencje, co stanowi spore wyzwanie erudycyjne dla czytelnika. 

W 1963 roku Parnicki otrzymał dwie nagrody: literacką im. W. Pietrzaka oraz nagrodę paryskiej "Kultury". W 1967 na stałe wrócił do Polski. Tu oprócz rozwijania twórczości historycznej, prowadził między innymi cykl wykładów na Uniwersytecie Warszawskim analizujących i opisujących własną twórczość. W 1983 roku Uniwersytet Jagielloński uhonorował Parnickiego tytułem doktora honoris causa. Pisarz był także laureatem między innymi nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w 1985 roku i dwukrotnie Nagrody Państwowej I stopnia.

Teodor Parnicki zmarł 5 grudnia 1988 roku, pozostawiając po sobie ponad 30 powieści historycznych.  

środa, 20 lutego 2013

Logo "Jubileuszowych lektur" gotowe!

Miałam dziś chwilę czasu i wenę twórczą, postanowiłam więc wykorzystać okazję i stworzyć logo wyzwania. Długo myślałam nad wyglądem i treścią, ale ostatecznie postawiłam na minimalizm:


Mam nadzieję, że wam się podoba :)

Już niedługo zamieszczę pierwszą biografię marcowego jubilata - Teodora Parnickiego oraz książki, które napisał, a także kilka książek i artykułów o nim i jego twórczości.

piątek, 8 lutego 2013

Na dobry początek

Witam wszystkich!

Świadoma praw i obowiązków, jakie pod wpływem licznych szerzących się w blogosferze wyzwań czytelniczych ciążą nad miłośnikami literatury, chciałabym zaproponować wam niezobowiązującą zabawę związaną z czytaniem (a jakże!), pisaniem i ogólnie świętowaniem :)

Co będziemy świętować na tym blogu? Urodziny! I to nie byle jakie urodziny! Zainspirowana świętowaniem jubileuszu 200 urodzin J.I.Kraszewskiego w "Projekcie Kraszewski" pomyślałam, że na pewno miło byłoby innym Jubilatom, gdyby w miesiącu ich urodzin przeczytać ich książkę, biografię, artykuł, wiersz... Cokolwiek. Stąd też pomysł na "Jubileuszowe lektury". Jeśli jesteście ciekawi, o co chodzi, zajrzyjcie do zakładki na górze strony. 

Powyżej zamieściłam też listę Jubilatów, którzy świętują swe okrągłe urodziny w marcu 2013 roku, a także ich biografie i bibliografie.