Gaston Leroux urodził się 6 maja 1868 roku w Paryżu.. Był synem zamożnego kupca Pierwsze lata życia spędził w Normandii, w położonym blisko kanału La Manche , miasteczku - St. Valeryen - Caux, gdzie jego rodzina prowadziła interesy związane z przemysłem stoczniowym. Już w szkole podstawowej, a później w gimnazjum ujawniły się jego literackie talenty w postaci wierszy. Gdy ukończył szkołę średnią, wysłano go na studia prawa do Paryża. Wciąż żywo zainteresowany literaturą, zaczął pisywać i publikować drobne opowiadania w lokalnych gazetach. W 1889 zmarł jego ojciec, zostawiając mu w spadku około milion franków. Hazard, niewłaściwe interesy oraz próżniacze życie pozwoliły Gastonowi uporać się zaledwie w pół roku z rodzinną fortuną. Kiedy skończyły się pieniądze związał się z dziennikiem "L'Echo de Paris", dla którego pisywał reportaże i recenzje teatralne. Bardzo dużo podróżował, przemierzył całą Europę, był w Azji oraz w Afryce. Niejednokrotnie w swojej pracy posługiwał się fałszywą tożsamością, aby lepiej poznać omawiany temat.
Jego książka "Tajemnica żółtego pokoju" opublikowana w 1907 roku była pierwszą, która przyniosła mu uznanie. Wcześniej publikował również powieści jednak traktowano je drugorzędnie jako dodatek do pracy dziennikarza. W powieści tej opisał morderstwo popełnione w zamkniętym, odizolowanym pokoju. Tę zagadkę rozwiązał detektyw Joseph Rouletabille. Ta postać pojawiła się siedmiokrotnie w kolejnych powieściach kryminalnych. Mistrzami literackimi Gastona byli Edgar Allan Poe, Artur Conan Doyle oraz wielcy pisarze francuscy: Dumas, Hugo i Stendhal. W 1908 roku przeniósł się do Nicei. Mimo pociągu do hazardu żył dostatnio, gdyż jego książki sprzedawały się doskonale. Zawsze wywiązywał się na czas z licznych kontraktów.
W 1919 roku założył wytwórnię filmową Cineromans. W kręconych tam filmach na podstawie książek Gastona grała jego córka, Madeleine.
Jego najsłynniejsze dzieło "Upiór w operze" opublikowano w 1911 roku. Inspiracją do stworzenia tej książki była wizyta autora w gmachu Opery Paryskiej, zwłaszcza w jej podziemnej części. Przypomniał sobie też o nieszczęśliwym wypadku jaki wydarzył się w operze w 1896, kiedy to ogromny żyrandol spadł w czasie przedstawienia wprost na głowy publiczności. Powieść doczekała się licznych wydań oraz ekranizacji. Pierwszy raz przeniesiono ją na ekran w 1927 roku - Gaston, na krótko przed śmiercią, obejrzał filmową wersję swego dzieła. W tym samym roku zmarł w wieku 59 lat wskutek komplikacji, jakie wywiązały się po operacji. Pochowano go w Nicei.
[źródło]
BIBLIOGRAFIA:
1. (1907) Tajemnica żółtego pokoju
2. (1908) Perfumy Czarnej Damy: Nadzwyczajne przygody reportera Józefa Rouletabille'a
3. (1909) Przeklęty fotel
4. (1910) Upiór opery
5. (1912) Małżonka słońca
6. (1914) Dziwne przygody miłosne Rouletabilla
7. (1916) Człowiek, który wraca z daleka
8. (1917) Rouletabille w zakładach Kruppa
9. Cykl Przygody Karola Herberta de Renicha
9a. (1920) Anioły Morza
9b. (1920) Kapitan Hyx
9c. (1920) Zatopione skarby
10. (1924) Dama w złotym brokacie
11. (1924) W laboratorium zniszczenia: Z przygód słynnego reportera Rouletabille'a
12. (1927) Mister Flow
13. W szponach meduzy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz