Kobo Abe (właśc. Kimifusa Abe), urodzony 7 marca 1924 w Tokio, japoński prozaik, dramaturg i autor scenariuszy. Jeden z najbardziej innowacyjnych autorów w powojennej Japonii.
Abe urodził się w tokijskiej dzielnicy Takanogawa (obecnie dzielnica Kita). Dorastał w Mukdenie (obecnie Shenyang) w Mandżurii, gdzie jego ojciec pracował jako lekarz nauczający w szkole medycznej. W 1941 wrócił do Japonii, a w 1943 rozpoczął studia medyczne w Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim (obecnie Uniwersytet Tokijski). Dyplom zdobył w 1948, jednak nigdy nie podjął praktyki lekarskiej, poświęcając się wyłącznie karierze literackiej.
W 1947 poślubił graficzkę Machiko Yamada (pseudonim Machi Abe), z którą miał córkę. W tym samym roku został współzałożycielem grupy Seiki (Stulecie), skupiającej pisarzy i dziennikarzy.W latach 1951–1962 był członkiem Japońskiej Partii Komunistycznej. Lata 50te to okres jego radykalizmu politycznego, który powstał na tle rozczarowania porządkiem społecznym powojennej Japonii i niechęci do starszego pokolenia pisarzy, preferującego styl realistyczny. Został wyrzucony z partii komunistycznej za sprzeciw wobec metod działania kierownictwa partii, które uznawał za niedemokratyczne.W latach 1955–1961 był członkiem Japońskiej Akademii Literatury. W latach 1973–1979 prowadził własną grupę teatralną, Abe Kobo Studio. Zmarł na zawał mięśnia sercowego 22 stycznia 1993 w Tokio.
Abe Uważany jest za czołowego reprezentanta japońskiego modernizmu powojennego. W swoich utworach nawiązywał do twórczości Franza Kafki. W późniejszych powieściach można odnaleźć wpływy francuskiej nowej powieści. Jego twórczość porównuje się także z teatrem absurdu i iberoamerykańskim realizmem magicznym. Bohaterowie Kobo Abe pozostają zagubieni we współczesnym świecie, nie potrafią się po nim poruszać, są bezbronni wobec otaczającej ich rzeczywistości - osaczają ich własne lęki i wątpliwości. W latach 50. interesował się surrealizmem, co wpłynęło na późniejsze zainteresowanie fantastyką naukową. Powieść "Czwarta epoka", w której komputer steruje procesem ewolucji, uznawana jest za pierwszą japońską powieść science-fiction.
Japoński pisarz sławę na Zachodzie zdobył przede wszystkim wydaną w 1962 powieścią "Kobieta z wydm", za którą otrzymał nagrodę Yomiuri. Powieść została przetłumaczona na wiele języków i sfilmowana przez Hiroshi Teshigahara. Autorem scenariusza adaptacji był sam Kobo Abe, który współpracował ze swym rodakiem także przy kilku innych filmach. Był wydawany także w krajach komunistycznych, ze względu na ideowe związki z komunizmem.
[źródło]
BIBLIOGRAFIA:
1. To ja jestem duchem (1958) - dramat
2. Czwarta epoka (1959)
3. Kobieta z wydm (1962)
4. Przyjaciele (1967) - dramat
5. Schadzka (1977)
6. Urwisko czasu (1998) - zbiór opowiadań
7. Tydzień świętego mozołu - antologia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz