Jedyna córka Hugh Johna Montgomery'ego i Clary Woolner Macneill Montgomery, kiedy miała 21 miesięcy, jej matka zmarła na gruźlicę. Dzieciństwo i młodość (z krótką przerwą na początku lat 90. XIX wieku) przyszła pisarka spędziła z dziadkami. Byli to ludzie o surowych zasadach – nie potrafili okazać wnuczce troski i uczuć. Ostoją dla Maud był Park Corner, dom jej ciotki Annie Macneill Campbell (siostry jej zmarłej matki). Ciotka była dla niej zawsze gościnna; okazywała jej miłość, a jej córki były dla Maud jak rodzone siostry.
Ojciec Maud ożenił się w kwietniu 1887 roku z Mary Ann McRae. Z tego związku przyszło na świat przyrodnie rodzeństwo Maud, z którym jednak nie utrzymywała bliskich kontaktów. Jej stosunki z macochą były bardzo złe i jedynie miłość do ojca pozwoliła jej przetrwać kilka miesięcy pod wspólnym dachem. Pobyt w Prince Albert miał także swoje przyjemne strony – w grudniu 1890 roku na łamach ukazującej się na Wyspie Księcia Edwarda gazety "The Patriot" ukazał się drukiem jej wiersz "On Cape LeForce".
Po powrocie na Wyspę Księcia Edwarda we wrześniu 1891 roku pisarka ukończyła naukę w szkole powszechnej. W roku 1894 skończyła dwuletni kurs nauczycielski w Prince of Wales College, zaliczywszy wszystkie zajęcia w ciągu jednego roku i uzyskawszy tym samym dyplom nauczycielski pierwszej klasy. Gdy pracowała jako nauczycielka w Belmont, zaręczyła się ze swoim kuzynem Edwinem Simpsonem, którego jednak nie darzyła zbyt wielkim uczuciem. W następnym roku szkolnym, kiedy uczyła w Lower Bedeque Maud, wynajmowała mieszkanie u państwa Leardów. Zakochała się wtedy w ich synu – Hermanie. Jednak zdawała sobie sprawę z tego, że Herman, niewykształcony farmer, nie jest dla niej odpowiednią partią. Poza tym swoją rękę obiecała już innemu. Ta sytuacja stała się przyczyną wielu jej rozterek i Maud długo nie potrafiła zdecydować się, jak powinna postąpić.
W marcu 1898 roku zmarł dziadek Maud i pisarka powróciła do rodzinnego domu, by zamieszkać razem z babką. W ten sposób zakończył się jej romans z Hermanem Leardem. Niedługo potem zerwała też zaręczyny z Edwinem Simpsonem. Z babką mieszkała przez następne 13 lat (z krótką przerwą). W 1903 roku prezbiteriańskim pastorem w Cavendish został Evan MacDonald. Maud żywiła do pastora uczucie pozbawione namiętności i pasji, ale zdawała sobie sprawę, że jest to dla niej odpowiednia partia. W roku 1905 Maud zaczęła pisać swoją pierwszą powieść – "Anię z Zielonego Wzgórza". Rok później, kiedy Macdonald musiał na rok wyjechać na studia do Edynburga, młodzi zaręczyli się potajemnie. Maud postanowiła nie wychodzić za mąż,dopóki będzie żyła jej babka, którą wciąż się opiekowała. Kiedy Lucy Macneill zmarła w marcu 1911 roku, Ewan Macdonald i Lucy Maud Montgomery wzięli ślub. Miało to miejsce 5 lipca 1911 roku w Park Corner, domu jej ukochanej ciotki Annie Campbell. W podróż poślubną pojechali do Wielkiej Brytanii.
Po ślubie państwo Macdonald przenieśli się do Leaskdale w Ontario, gdzie Ewan objął obowiązki pastora. Pisarka do końca życia mieszkała poza Wyspą Księcia Edwarda; pojawiała się tam jedynie w czasie wakacji. Maud urodziła trzech synów: Chestera w roku 1912, Hugh (który zmarł po porodzie) w 1914 i Stuarta w 1915. Jako żona pastora zajmowała się prowadzeniem szkółki niedzielnej i innymi sprawami kościoła. Bardzo dużo w tym czasie pisała. Lubiła też zajmować się uprawą ukochanych kwiatów, fotografią, gotowaniem. Swój czas dzieliła pomiędzy wychowanie synów, pracę w kościele i pisanie. Dużo miejsca poświęcała swojemu dziennikowi, na którego karty przelewała swoje troski i zmartwienia: rozpacz z powodu śmierci synka, ból po stracie ukochanej kuzynki Frede Campbell, rozterki związane z depresją jej męża. W roku 1926 Macdonaldowie przenieśli się do Norval w Ontario, gdzie mieszkali do roku 1935, kiedy to Ewan Macdonald zrezygnował z bycia pastorem. Przenieśli się wówczas do Toronto, by być bliżej synów.
Lucy Maud Montgomery zmarła w Toronto 24 kwietnia roku 1942. Pisarka została pochowana na cmentarzu w Cavendish, niedaleko jej rodzinnego domu.
[źródło]
BIBLIOGRAFIA:
Powieści:
1908: Ania z Zielonego Wzgórza (cz. 1 serii o Ani)
1909: Ania z Avonlea (cz. 2 serii o Ani)
1910: Dziewczę z sadu (inne tytuły: Kilmeny ze starego sadu, Kilmeny z kwitnącego sadu)
1911: Historynka (Historynka, cz. 1) (inny tytuł: Wakacje na starej farmie)
1913: Złocista droga (Historynka, cz. 2) (inny tytuł: Złoty gościniec)
1915: Ania na Uniwersytecie (cz. 3 serii o Ani)
1917: Wymarzony dom Ani (cz. 5 serii o Ani)
1919: Dolina Tęczy (cz. 7 serii o Ani)
1921: Rilla ze Złotego Brzegu (cz. 8 serii o Ani)
1923: Emilka ze Srebrnego Nowiu (cz. 1 serii o Emilce) (inny tytuł: Emilka z Księżycowego Nowiu)
1925: Emilka dojrzewa (cz. 2 serii o Emilce) (inne tytuły: Emilka dorasta, Emilka szuka swojej gwiazdy)
1926: Błękitny zamek
1927: Emilka na falach życia (cz. 3 serii o Emilce) (inne tytuły: Emilka szuka szczęścia, Dorosłe życie Emilki)
1929: Czarodziejski świat Marigold (inny tytuł: Czary Marigold)
1931: W pajęczynie życia (inny tytuł: Dzban ciotki Becky)
1933: Pat ze Srebrnego Gaju (cz. 1 serii o Pat)
1935: Pani na Srebrnym Gaju (cz. 2 serii o Pat) (inny tytuł: Miłość Pat)
1936: Ania z Szumiących Topoli (cz. 4 serii o Ani) (inny tytuł : Ania z Szumiących Wierzb)
1937: Jana ze Wzgórza Latarni (inne tytuły: Jane z Lantern Hill, Janka z Latarniowego Wzgórza, Jane ze Wzgórza Latarni)
1939: Ania ze Złotego Brzegu (cz. 6 serii o Ani)
1996: Krajobraz dzieciństwa - PAMIĘTNIK
1996: Uwięziona dusza - PAMIĘTNIK
Zbiory opowiadań::
1912: Opowieści z Avonlea
1920: Pożegnanie z Avonlea
1974: Spełnione marzenia (cz. 9 serii o Ani, wersja niepełna)
1979: Panna młoda czeka
1988: Takie jak Ania
1989: Zapach wiatru (Ślady na piasku)
1990: Biała magia
1995: Święta z Anią i inne opowiadania na Boże Narodzenie
2009: Ania z Wyspy Księcia Edwarda (cz. 9 serii o Ani, uzupełniona o brakujące strony wersji wydanej w 1974 r. książki Spełnione marzenia)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz